Weeksels 26 t/m 31 oktober

Maandag:
Vlees, ik bedoel bewerkt vlees, is vaak foute boel, blijkt maar weer in het nieuws. En je krijgt er van alles van. Letters, ik bedoel die zesentwintig tekentjes die ons alfabet vormen, mogen eigenlijk alleen nog maar van fair-trade-chocola zijn op vijf december want een uitgekleed feest moet in ieder geval eerlijk gevierd worden. Tijdschriften, ik bedoel die magazines die gevuld zijn met letters, thema's of vooral veel reclames van ingeblikt vlees en andere chocoladeletters, zijn er om wat verstrooiing te brengen tijdens de koffiepauze. Koffie, ook gelijk maar die van fair-trade omdat we anders weer gedoe krijgen, is bedoeld om mij wakker te houden en te dienen als troost voor het feit dat in mijn eigen tijdschrift staat dat schrijven niet gelukkig maakt. Wat krijgen we nou?! En dat wordt zomaar even zonder voorbereiding gezegd. Waarom dat nou weer? En ik dacht dat ik zo gelukkig was...

Dinsdag:
Het artikel van gisteren zegt gelukkig nog meer dan: "Schrijven maakt niet gelukkig". Elke dag even luchten, bijvoorbeeld. Haal je boodschappen lopend, dan kan je nadenken en krijgen je hersens een stoot frisse wind. Ongelukkig word je ook niet per definitie van verhaaltjes bedenken. Maar omdat mensen die dat doen, heel diep in emoties duiken en zich hier en daar teveel inleven, lopen ze meer kans om te verzuipen in wat niet eens hun eigen sores is. Toch blijven er boeken geboren worden, Volstrekt zinloos natuurlijk en onuitsprekelijk vermoeiend. Prediker bevestigt dat 's avonds na het eten:  'Alles is al eens bedacht'. En zolang de wereld door draait, zal dat gewoon zo blijven. Er is een werkwoord dat daar weer op rijmt.

Woensdag:
En nou is mijn mooiste pen kwijt. Die zilverkleurige dure. Uitverkoren om signeersessies mee te verrichten. Dus onmisbaar. Gisteren bij de post gebruikt (dom, dom, dom!) en ineens was ie foetsie. Elastiekenbakje overhoop. Alle postzakken uitgeplukt. Collega's uitgeschud. Geen pen! Lijkt wel een beetje op de was die hier in huis altijd kwijt is. De wasmachine vreet dat volgens mij op want ik trek het allemaal niet aan. Sommige dingen verdwijnen gewoon maar ik kan er niet zo goed tegen. Daar word ik minstens zo ongelukkig van als het neerkwakken van letters om daarna te lezen dat ze geen soelaas bieden, terwijl ik er zo blij mee was.

Donderdag:
Hoera. Die schrijfwedstrijd van laatst heb ik zelf gelukkig niet gewonnen! Op dit moment ben ik dus zegeningen aan het tellen die ik niet ontvangen heb. Ehm... Is dat behalve een beetje vreemd-tevreden, vooral dan niet jammer? Voor andere mensen misschien maar als je besluit niet naar België te gaan voor een prijsuitreiking, wat een groot risico was en daarna blijkt dat je goed gemikt hebt... Er stond immers een slok avondmaalswijn op ons te wachten. Méér dan eentje was onbetamelijk geweest. Moeilijk woord? Word je er blij van als ik de betekenis uit de doeken ga doen of ga je zelf even zoeken? Het gevecht met gereformeerde wortels verliep dus nogal intensief. Er was nog de kwestie hoe ver en hoe lang het reizen zou worden en ik sta evengoed in een ebook met mijn inzending. Hoe leuk is dat?!  Op naar de volgende uitdaging, een Nederlandse hopelijk. Hoera, bonusgeluk, de pen is weer terug. Hij was meegereisd in de postzak maar retour afzender was ook geen probleem. Onder in mijn tas ligt ie nou. En alleen als er hele officiële dingen mee moeten gebeuren mag het instrument even luchten, net als zijn bazin. Worden we samen heel gelukkig van.

Vrijdag:
Gepest op de werkvloer. Overal kan je een programma van maken dus nu komt dit aan bod. Eén op de vier werknemers! Niet te geloven natuurlijk. Wijsheid (grijsheid) komt met de jaren. Dat uit zich dus in het weigeren koffie te halen voor die ene collega. Vergadering plannen terwijl je weet dat hij of zij dan niet aanwezig kan zijn. Ideeën van die enthousiasteling torpederen of ander flauw gedrag plegen. Kort geleden was er een lerares uit Limburg die besloot dat het genoeg was. En net als bij gepeste kinderen, gaf de school waarop ze les gaf, niet thuis en had duidelijk een andere mening  (geldt niet voor alle scholen!) Verklaringen werden gemanipuleerd of gewoon weggelaten en natuurlijk lag het aan andere dingen. Jakkes! Ik kijk terug naar mijn notities eerder deze week. Letters knauwen maakt ongelukkig? Luxe probleempje.

Zaterdag:
Gelukkig of ongelukkig zijn (of je zo voelen). Prijs je gelukkig als je gezond bent. Gelukkig is mijn pen terug. Hoe vaker ik het woord intyp hoe vreemder het klinkt. Gisteren zag ik op tv een Syrisch kunstenaar die iets maakte voor de mensen waar hij bij terecht gekomen was. Zou hij zich afvragen of  hij wel gelukkig is of heeft hij vooral geluk gehad en is hij blij dat het vege lijf en de rest gered is? Is geluk je hoogste levensdoel? Ben je gelukkig als je eruit ziet om door een ringetje te halen of draag je er liever eentje om je vinger van degene die weet dat jij vooral van binnen zo mooi bent (al hoeft het één het ander niet uit te sluiten). Happy weekend!