Pk-monster

Het is met vakantiepk´s wel een beetje uitkijken. Anders dan met vakantieKILO's glippen ze door je vingers. Kwestie van er even bijblijven voor het beste resultaat maar komaan, het is geen bakvet! De kunst van vakantiepk zit em in het opmerken en koesteren van elk moment. Niet alleen van de brötchen en de Moselwein - dat gelooft iedereen - maar ook van dingen die je níet hoeft. Dat is een bonusvermogen om te kunnen genieten van, bijvoorbeeld, een parkfenomeen.

Abracadabra? Niet voor degenen die met mij meewandelen om een stukje pk-research te doen op een vakantiepark. Kijk. Daar loopt, herstel, beweegt Koos Konijn zich op de Kooskonijnroute waaraan je speciaal kan refereren - of niet natuurlijk -  zodra je je huisje boekt. De bewegingen die hij maakt, verraden een vrolijkheid die de drager van het konijnenpak (bruin pluche, geel tshirt, blauwe tuinbroek) niet echt beleeft. Een soort verlaat carnaval voor één persoon met de hardnekkige gedachte dat het nog best kan, ook al heb je veel bekijks.  "Ze hadden alleen dit nog, als vakantiebaantje" heeft hij begin zomer naar huis geappt. Je kan het geen serieus carrièredoel noemen. Net als de rattenvanger van Hameln heeft hij handenvol kinderen gevangen die met een wezenloze blik in de ogen hem polonaisegewijs volgen tot in zijn hol. Daar zal - het programma is net omgeroepen - eerst het welkomstdansje, daarna het koekjesbakken, de knutselsessie, koekjes teaparty en de opruimwedstrijd worden gehouden in pakweg twee-en -half-uur- tijd. Een militaire oefening. En dat alles onder het motto: "Kinderen blij, ouders vrij." Of dat helemaal klopt, weet ik niet. Ik heb menig pa en ma gezien die de choreografie van het dansje nog even wilden oefenen voor thuis maar ze kwamen óf niet uit de knoop, óf ze kregen ruzie. Of allebei. Bovendien zijn ze (nog steeds de vaders en moeders) met open ogen in de fuik van KoosmerchandiseKonijn gestapt en denk maar niet dat Mees en Olivia zonder petje, potloodje, gummetje, vriendinnenboekje, tshirts, en drinkbeker het park zullen verlaten. Goed voor honderd pk...

In plaats van ergernis dus een stuk extra plezier over iets dat niet jouw cup of tea is. Weer es wat anders. De hele tafel is inmiddels weer bezaaid met dingen. Dingen die mee moeten en dingen die... Nou ja, dat verhaal kennen we al. Straks jaag ik iedereen het huis uit met het laatste dweilsel. Dat woord bestaat niet maar dekt niettemin perfect de lading. Want wil iemand me vertellen hoe ik anders de vakantievilla weer schoon krijg als er nog steeds mensen doorheen banjeren? Het is wel de laatste uitdaging op gebied van vakantiepk's. Tegen de tijd dat je klaar bent, weet je zeker dat de vakantie onherroepelijk voorbij is. Dat is een valkuil om de vakantiepk's de nek om te draaien. Ga ik het allemaal klaren met onder invloed verhoogd pk-gehalte of...

Ik kijk wel uit. Mijn naam is Haas!

Maar zonder dansje!

Vakantiepk

 De tafel staat vol met dingen. Dingen die zich afvragen of ze ooit nog op, of ingeruimd worden en dingen die de hoop al opgegeven hebben omdat ze nooit mee mogen dus waarom zou dat nu wel zo zijn? Vakantie, dat was toch die tijd van uitrusten en nergens een toestand van maken? Het slagveld overziende, klopt die gedachte niet helemaal en ik vind het bijna aanlokkelijk om thuis te blijven. Zo maar ineens. Vertel mij niet dat ik de enige ben die ineens zomaar kan gaan twijfelen over het nut van weggaan.

Dit is geen doorwrochte snipper. Slechts een niemendalletje over vakantiepk's. Dat is het gehalte aan vermogen om vakantie te vieren, inclusief alle voorbereidingen en het nawerk. Een luxe-artikel, jawel. Niet iedereen heeft die stofjes ontwikkeld en net als mineralen of vitamines in je bloed, is het per dag verschillend hoeveel je er van profiteert. Waar we het uit halen is onbekend. Zit het in ons eten? De zon? Karakter? En hebben mannen en vrouwen een gelijke hoeveelheid? Sinds we allemaal zo verschrikkelijk gelijk zijn, wat blijkt op de sire-spot op tv, het voetbalveld en in de kerk, durf ik daar geen uitspraken meer over te doen. Als ik me concentreer op mijn eigen soort, dan hoor ik zussen die in de supermarkt beweren dat ze "nog weg moeten" maar ook georganiseerde, die niets vrezen en met lijsten langs hun kasten lopen. Daartussen in zit van alles. Van laissez-faire-dames tot neuroten onder ons die geen middel om het zichzelf moeilijk te maken, onbeproefd laten.

Neem Laura. Ze heeft geen idee waar het heen zal gaan. Weg! Dat vooral. Maar om het even waar ze terecht komt. Haar huis is geen toonbeeld van netheid maar ze spoelt nog lang niet op haar eigen vuil en dat van haar gezin weg, volgens eigen zeggen. "Het huis helemaal schoon voordat ik vertrek? Waarom zou ik? Voor wie dan? Hoe dan? Weet je wel hoeveel werk dat is? Ben je wel helemaal lekker?" Dus tot zover, alles ok. Haar buurvrouw Kathy ziet het anders. "Je moet je goed voorbereiden. Dat begint bij een strak huis, strakke planning en strakgeknepen lippen van haast omdat kleine Geert nog net deze week nog even een arm gebroken heeft, en die zit strak in het gips. Zoiets zal je altijd zien.  En hij had net zijn zwemdiploma, het arme joch. Toch lukt het allemaal nog net om alles te regelen en nadat ze - in verband met de planten en de post - een lijst met vijfenzestig punten heeft afgewerkt met Laura, die op het huis van Kathy gaat passen, zijgt ze uitgeput in de auto. Daar gaat ze. Dag meid, rust maar goed uit, dat heb je wel verdiend. Hopelijk gaat het niet regenen want stel dat je dat ook in je zorgenpakket  had zitten, fok je d´r zo weer een rimpel bij. Wie heeft er nou meer pk's in zich? En dit zijn er nog maar twee van de zovelen die ja of nee zin hebben in de vakantie. Die hun hele beautycase meesleuren of alleen maar een tandenborstel en een lipstick. Ook maar een fractie van de zovelen die de files willen omzeilen en er juist middenin komen te zitten.  

Vakantiepk's maken of breken je recreatieplezier. Op de snelweg is het al zichtbaar maar ook in de rij voor de zoveelste ijstent. Bij je zoektocht naar een wifisignaal en bij het wegleggen van je telefoon. En zeker wanneer je dat flesje wijn uit je badhanddoek hebt gewikkeld. Mooi zo. Geen scherven...

Thuisblijven is trouwens ook een optie maar wat vertel je dan over een aantal weken aan iedereen die wél weg was? Of heb je daar geen last van? Heel goed, Dan ben je misschien wel gezegend met het grootste gehalte aan pk's want de dosering werkt het best bij mensen met een brede rug.

Zie nou. De tafel is leeg. Een dagje rondlummelen en honderd keer heen en weer lopen heeft geresulteerd in een auto vol spullen, was aan de lijn, was van de lijn af (en direct de tassen in) En of je morgen op deze tijd nou op je eigen bank of op een andere plaats achterover zakt, hou je wijnglas recht en breng een toast uit op je pk's