Tussendoortje (25)

Doe je ogen dicht en proef iets zoets, iets zuurs, iets zouts. Of nee, doe maar iets bitters deze keer...
Hebbes?
Hoe erg is het? Tandartssmaakje? Of bitter xxl?
Dan heb je vast een nare ervaring op de arbeidsmarkt achter de rug.

Ervan uitgaande dat elke smaak zijn gradaties kent, wil ik niet pretenderen dat mijn papillen het meest te verduren hebben gehad. Iets kan altijd erger. Band lek, bus foetsie, trein ontspoord en op tijd moeten komen? Om van te ijzen. Werkloos raken? Doffe ellende. Maar gelukkig, daar gloort altijd nog met het hoopstation uwv een beetje licht aan de horizon. Ze delen allerlei lekkers uit: "U mag naar een pittige workshop. Ik heb een sappige vacature in Venlo voor u. Doet u nog even een vette webinar over cv-verbetering" Jammie, dat soort heerlijkheden sla je toch niet af?  En hoewel dit brokje lettergal alwéér niet over eten gaat, snap je inmiddels allang, dat men daar bij het werkbedrijf dus ook aan smaakjes doet. Totdat er eentje ineens niet meer op voorraad ligt. Dat was nou net de sensatie van de voucher die mij in staat zou stellen om mij beter voor te sorteren op de arbeidsmarkt...
"Mevrouw, dit is een bittere pil!"  (zie je wel, de werkcoach snapte het ook) "Wij moeten dit met het schaamrood op de kaken onze cliënten meedelen en snappen doen we het evenmin als u"

Maar hé, je werd toch getest!?
Oh ja, gelukkig, en aan de hand daarvan zou het studieprofiel worden opgemaakt. Wel weer verdrietig dat die testdatum vierentwintig uur later is dan de allerlaatste aanvraagmogelijkheid voor die studiebon, dan mis ik toch eigenlijk liever gewoon eens de bus.
En dus...

...schrijf je als would-be-auteur een klein geniepig stukje op het contactformulier van het ministerie van Sociale zaken en Werkgelegenheid. Er moesten heel wat schermen doorgeploegd worden om het kwijt te kunnen maar het antwoord dat ik kreeg "We hebben uw mening doorgestuurd naar het ministerie. Wanneer het ministerie aanvullende informatie wenst, zal het ministerie contact met u opnemen" (tjonge, zo'n ministerie toch) geeft een heel klein beetje hoop op een zoete afloop...

Wie gaat er na vijftien maart eigenlijk over de bonnenboekjes?