Die krant, daar wás wat mee, vanmorgen. Normaal vis ik het Nederlands Dagblad uit de bus. Die - waarschijnlijk - statische gewoonte dateert al uit de vorige eeuw maar zolang het nog geen stoornis genoemd wordt, is het mij best. Shocking dus, dat mijn hand het Dagblad van het Noorden omvatte. What to do? Klachtenlijn bellen? Sbs 6 appen? Posten op facebook? Na zelf een dikke maand vervanger geweest te zijn omdat de vaste medewerkers op vakantie moesten ("U bent de zoveelste die ik uitleg waar mijn stofzuiger staat. Tja, sorry mevrouw. Vervelend, zullen we er maar een fijne morgen van maken?") besloot ik dat andere nieuwsblad een kans te geven. "Beschouw een vervangend iets als een blikverruimende les of zelfs als een cadeautje! Je had ook gewoon NIKS kunnen krijgen!" zei ik in mezelf. Sloeg het blad open en begon aan het eerste artikel...
Waarop de bel ging en de gebeurtenissen in stroomversnelling hun beslag kregen. Een meneer met het schaamrood op de kaken en ons lijfblad in de hand, vertelde bezorgvervanger te zijn met hier en daar een foutje. Waarop ik vertelde dat het geen ramp betrof. Niet eens een rimpeltje in het ritueel dat de zaterdagochtend wil zijn (maar zou de man dat snappen? Jouw zaterdag is de mijne niet) Waarop we ruilden van pak papier en elkaar een goede dag wensten...
Binnen een halve minuut zat ik alweer achter mijn koffie, die niet eens koud was geworden in tussentijd. Bijna voelde het als een soort van jammer, dat alles als vanouds ging.
Gemiste kans!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten