Maandag:
De moestuinplantjes gaan als een tierelier. Dochter wil tomaatjes plukken en radijsjes eten van eigen, eh... nou eigenlijk ouderlijke bodem. Hopelijk klopt de oogst met de beschrijving op de bijgeleverde kaartjes. Er was namelijk iemand hier in huis met wisseltrucs. Grapjas. Dan had je ook maar moeten wachten op eigen voorzieningen. Bietjes zijn bijna net zo rood als radijsjes en groter zullen ze waarschijnlijk ook niet worden, áls er al een vrucht gaat verschijnen. We gaan het afwachten allemaal. Weet je wat, ga lekker voor de peterselie. Volgens mij is die al een beetje herkenbaar...
Dinsdag:
Bijna alle gesprekken hier in huis gaan over het nieuwe huis van onze tweede nestvlieder. Over inrichting en verbouwingen en daarna over de ruimtes die dientengevolge aan ons eigen adres leegraken, Die gaan we allemaal hartgrondig strippen en opknappen. Zullen we roomwitte muren en een plaktegelvloer doen? In ieder geval gooien we alles weg wat in een jaar niet door onze handen is gegaan. Het wordt dus een megaklus en stiekem ben ik jaloers op het vogelechtpaar dat ik vanmiddag zag. Kort geleden was er een stelletje dat van slierten groen een nest vlocht en nu zag ik een koppel dat een in het water gesmeten kerstboompje tot dat doel promoveerde. Ze maken van de nood een deugd en hun drijvend paleisje is nog versierd ook want hier en daar glittert er nog iets. Vogeldesign.
Woensdag:
Ben je een ja-stemmer, help je je eigen land om zeep. Zeg je nee tegen de Oekraïne, ben je een vijand van de economie. Heb je geen mening, was je altijd al een slappeling. Met andere woorden: het is ook nooit goed. Ok dan. Zegt dat, dat we niet begaan zijn met het volk daar in het Oosten? Een plus een is heus niet altijd twee. Wel willen we allemaal meer mogelijkheden, middels referenda, om inspraak te krijgen. Kost een slordige cent - waren de Oekraïners ook heel blij mee geweest - en vervolgens gaan we maar niet naar het stembureau. Om te stemmen moet je namelijk voldoende kennis hebben, moet het droog zijn, moet je een rijbewijs bezitten voor die vijftig meter naar dat rode potlood, moet je geen kinderen hebben die nog naar bed gebracht willen (...) worden. Enzovoorts, enzovoorts, enzovoorts.... Dat zijn de uitkomsten van de poll die gehouden is onder Nederlanders. Mij wordt nooit wat gevraagd. Geen stijl. En nee, ik heb niet gestemd want ik ken ook niet alle ins and outs. Ik zie er niets in. Geen heil!
Donderdag:
Plof! Nee, dat was deze keer niet de stroom die uitviel maar een glazen pannendeksel dat op een nog brandende gaspit gelegd was en daar - belachelijk! - niet tegen kon. Het resultaat is pure kunst, craquelé-effect met een wak op de plek waar materiaal het moest afleggen tegen hitte. Het pannenkastje was toch al erg vol, dus kan ik er mee leven. Ook met het feit dat ik maar één ding tegelijk kan, wat maar weer duidelijk is na zo'n stunt en in tegenstelling tot geboren multitaskskers - zeg dat maar eens drie keer achter elkaar, het gaat niet aan om er m/v achter te zetten - all over the world. Ik kijk wel uit. Soms lijkt het heel eventjes te lukken. Dan zit ik te schrijven terwijl het gesprek in de kamer gaat over plinten en snel groeiende courgettes. En dan luister ik daar naar. Maar zodra ik er iets mee moet, sla ik dicht. Mam, er moet eigenlijk een kas komen. Je weet wel, zo'n kathedraal in de tuin.
Plof!
Nee, dat was niet de stroomvoorziening die uitviel. Ook geen springend pannendeksel. It was me! Het waren háár plantjes, immers!
Vrijdag:
Te erg voor woorden, De beelden van een boot met vluchtelingen, terug naar Turkije. Achtentwintig mannen gaan vrijwillig terug en een even zo groot aantal legale/echte/wanhopige/getraumatiseerde enzovoorts mensen mogen dan de grenzen van Europa wel passeren. Wat staat die mannen te wachten. Het geld van de vluchttocht is op. In hun thuisland zien ze die lui (liever niet) aankomen. Mislukt dus. Wat doet zoiets met een mens? Met zijn familie? Ben je wel door, moet je evengoed een heel ander leven beginnen. Er worden kleine zaadjes van hoop geplant. Maar in welke voedingsbodem? En wat, als er niet genoeg water en zonlicht bijkomt? En wat, als het mij zou overkomen en de kas was al vol...?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten