Keuze

De man in het frisdrankenspotje kan maar niet kiezen. Alles is lekker, alles koel. Wat maakt het ook uit?! Laat hij zich maar flexibel opstellen. Dat klinkt beter dan gemakzuchtig maar betekent vaak hetzelfde. Doe maar een outfit, kapsel, auto, huisje. En dat gebeurt. Als het dan toch allemaal hetzelfde is, zal hij het weten ook. In kleren die driehonderd jaar geleden beslist in de mode waren, betreedt hij de kapsalon. Daar baant een scheerapparaat zich een weg over het midden van zijn schedel en laat bepaald de oren niet vrij. Vervolgens moet er een vierwieler komen en laat er nou nog net een occasion staan. Beetje klein maar als je er in gelooft, kom je heus vooruit. De tocht eindigt bij een kerncentrale. Vrij uitzicht! Heerlijk
wonen daar!

Een paar weken radiostilte na de reclamegelijkenissen, wierpen licht op gedachten over keuzes. Dat je niet zo snel genoegen moet nemen met de eerste de beste opties gedurende de dwaaltocht die het leven wil heten. 'We zien dit zo vaak' zegt een man die de kiezer te hulp snelt. 'Mensen maken geen keuzes. Ze doen maar wat en zijn er nog tevreden mee ook. Denken ze!' Hij staat bij de bar om de zwevende kiezer tot actie te manen. 'Man, kies nou toch es!'

Er was een dikke tweeduizend jaar terug een man die dat kon. Echt kiezen. Bijvoorbeeld voor een leven lang alleen maar licht. Een paradijs op aarde. De luxe zou niet aan te slepen zijn, werd hem nog eens verzekerd door iemand die hem dat influisterde met als enig doel, dat hij Zijn doel missen zou. En Zijn missie ook. De man koos de donkerheid, De vernedering, de pijn en dorst... Helemaal horend bij mensen met een coupe wanhoop en vergiftigde omgeving. Hij liet er Zijn kleding zelfs om verdobbelen...

Ik zie een royale club mensen om Hem heen. Ze heffen samen met Hem een glas in een nieuwe wereld en ik wil mee drinken. Je kan een goede keuze maar beter vieren...