Binnenkort onderga ik een competentietest. Vaardigheden ontdekken, je weet wel. Nou, lekker op tijd mee op je zevenenveertigste. Maar ja, het moet van werkplein.nl, het vroegere arbeidsbureau. Elke dag dat ik namelijk werkloos ouder zit te worden is een nutteloze dag. Slecht voor de economie. Slecht voor mijn zelfbeeld. Tot voor kort had ik daar helemaal niet zoveel last van maar nu begint er zomaar iets te kriebelen want ja, de sollicitatierondes hebben inderdaad tot nu toe nog niets opgeleverd. Zie mij klooien met vacatures en bedankmails...
En daarom die test. met omscholing in het vooruitzicht. Een gewaarschuwd mens telt voor twee dus ik ben hier en daar al wezen speuren naar dergelijke vragensessies, om er een beetje in te komen. Ze vallen me niet mee want sommige vragen suggereren tegenstrijdigheden die ik niet kan vinden. En waaruit ik toch kiezen moet. "Handelt u vanuit het hoofd of het hart?" Tja, in wat voor situatie bedoelt u? "Kunt u mensen aansturen, overtuigen, stimuleren enzovoorts?" Vast! Maar dan vooral in de huiselijke kring en dan nog maar half, wat dus niets wil zeggen over eventuele capaciteiten buitenshuis. Leuk man, zo'n test.
Woonde ik maar in Amerika. Daar heeft de nieuwste president kortgeleden gebruld - let vooral op de beweging van zijn rechterhand - dat hij de beste banenmaker is die God geschapen heeft. Voor zover ik de Bijbel ken, heb ik die specifieke ambitie van de Schepper nooit ontdekt. "Laat ons mensen maken naar ons evenbeeld" klinkt wel even anders. Heeft de USA-leider misschien een andere god in dienst genomen? Eén die hij in zijn zak kon steken? Eén die het bij voorbaat helemaal met de nieuwe wereldleider eens was toen hij (I say, make America great again! Its true) het had over 'eigen volk eerst'? Eerlijk is eerlijk, dat klinkt ons dan wel weer bekend in de oren en helaas levert het voor mij niets op. Ach, ik wíl ook helemaal niet zo'n eind reizen voor mijn werk. Assen was al een onoverkomelijkheid toen het postcircus moest verkassen. Het feestje van Amerika's 45e president werd trouwens veel minder druk bezocht als bijvoorbeeld bij zijn voorganger. Ergens anders hielden goed gemutste dames een bordje omhoog omdat ze er ook al geen fiducie in hadden...
Not my president!
Een test dus. Om het etiket van nutteloosheid te bestrijden, dat me tegen wil en dank is opgeplakt. Wie weet komen er onvermoede of begraven talenten bovendrijven en is er nog hoop voor mij. Ik pak mijn kans. Maar nooit met de gedachte dat het zonder dat nutteloos is.
Daar denkt mijn Maker heel anders over!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten