Dit stukje is een wat onverwacht vervolg op 'Vergane glorie' (schrijfselsje.blogspot.nl/2017/07). Dat gaat over een kat. Een ineens zeer beroemde kat. Ze woont in het huis van dochter en schoonzoon samen met haar gehandicapte poezenzus en snoept van uw belastingcenten.
Waar haar levensgezellin Lizzie na een ongeluk - met als gevolg een poezenpoot minder om te likken - het stappen voor gezien hield, leidt prinses Noa in alle hartstocht een promiscue leven. De ene poes dróómt wulps van de katers die ze nog tegenkomt in haar hinkeldraf (misschien is het nog niet te laat voor haar om iets te beginnen met die kneus van drie huizen verderop) de ander ziet zulke dromen al bij het krieken van de dag wellicht in vervulling gaan. Ook in de kattenwereld zijn de kansen slecht verdeeld, zegt u dat wel. Na het ontbijt strekt Lizzie zich majesteitelijk uit op een drie centimeter breed randje van de bank en draaft Noa de tuin uit. Wat zal ze vandaag allemaal doen? Eerst een warming up; Vliegjes vangen. Dan de stormbaan met drie schuttingen en vervolgens een tuin met hoge bomen. En een hond...
Die uit de struiken schiet omdat ze hem al drie maand loopt te pesten met haar nuffige pasjes. Met welgevallen ziet hij haar aan het eind van de vlucht, halverwege de boomstam met een drie keer zo dikke staart van de schrik, een hele poos hangen. Dat zal haar leren! Noa is in shock en blijft dat gedurende de hele nacht. Hoog tussen de takken. En nadat haar bazin, na twee uur lang soebatten en brokjes rammelen, een stichting voor het betere beestenleven opbelt - 'Nee mevrouw, de brandweer niet! Doe me dat niet aan'.... tuut tuut tuut - komt het hele reddingsapparaat in beweging. Inclusief hoogwerker en tienkoppige bemanning. Dat brengt heel wat tongen in beweging. De forumklevers lusten er wel soep van. Zoveel moeite voor één poes! Wie zal dat betalen? Nou, vast niet zoete lieve Noa.
"Kom maar poesje" zeggen de redders. Poesje vindt dat een heel slecht idee, kruipt tien meter hoger, steekt over naar een volgende boom en als ook daar het hoogwerkersbakje met dappere brandweermensen naar toe zweeft, waagt poesje de val naar beneden - want springen kan je zoiets niet noemen - en bewijst dat alles op haar pootjes terechtkomt met nog acht levens te gaan. Hoera! Leuker kon ze het niet maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten