Tafels dreunen lukte dan wel weer want dat is gewoon rijtjes leren. De ellende begon pas goed bij de wiskundelessen, een fors aantal jaren later. Formules met een mix van cijfers en letters voelden bij mij aan als bedreiging en belediging van het taalgebied waar ik wél wat mee kon. Waar ikzelf geen moeite had met het idee dat getallen mijn ding niet waren, brachten ze me ineens wederom in gevaar door zich sneaky te vermengen met het alfabet. Het is mij nog steeds een grote vraag hoe ik dertig jaar na de laatste schoolbank mijn toelatingsassessment heb gehaald (ok, ik heb wel wat geoefend!) om te mogen leren voor het vak waar ik tegenwoordig mijn brood mee verdien. Vandaag neem ik desondanks wraak op al het rekenverdriet van vroeger, door iets te zeggen wat ik al eens eerder heb geschreven: De som van de conclusies. Let op, ik zeg je: 1+1 = (heus niet altijd) 2! Zet daar je tanden maar es in!
Tijdens een kort geleden gevoerd gesprekje bleek dat maar weer al te duidelijk. Degene die mij iets positiefs hoorde zeggen over iets, ging terugrekenen. Dat moet je nooit doen tijdens een woordenwisseling! Vervolgens kleurde mijn waardering over het item zelf, pikzwart. Want als ik het ene bedoelde, meende ik dus ook iets anders dat daaraan tegengesteld was. Hoe ik het ook uit elkaar probeerde te trekken, ik had zelfs mijn gesprekspartner beledigd, wat allerminst mijn bedoeling was geweest. Maar mijn intenties waren al verbrand in het hoog oplaaiende vuur van de rest van ons gesprek. Was er nou gevraagd: Wat bedoel je precies? En slaat dat ook op dit of dat... Maar nee hoor, Er waren weliswaar nog net geen notulen geschreven maar ik had de ander heel naar neergezet. Mijn spreekwoordelijke klomp barstte. Blijkbaar weet een ander na enig rekenwerk dus te bepalen wat ik bedoel, als ik wat zeg. Dat is knap maar ook gevaarlijk. Je staat mooi alleen met je misgeslagen plank. En als je rekent wat dat betekent...
Nou nee, doe maar niet....
Toch doen? Ok, ik heb je gewaarschuwd. De optelsom van 1+1 lijkt wel logisch maar bij terugrekenen sta je weer bij je beginpunt en heb je niks geleerd, wat ook geldt voor delen en vermenigvuldigen want 1x 1 blijft 1 en met 2 : 1 blijft alles van jouzelf en ben je dan tevreden? Snap je het nog? Geeft niks, je bent vast een rekenkundig wonder maar de materialen laten geen ruimte voor nuances. Zo saai (jij niet, maar je cijfers) lijkt me zoiets, dat ik liever overspring naar taalraadsels met de positiefste uitkomst die er maar bestaat. Je kent ze wel, van gedeelde smart en verdubbelde vreugd. Dat bespaart je plussen en minnen.
Dat is voor mij de som van verbinding!
Een ijzersterke formule om op te kunnen rekenen.
Hoewel ik niet alles kan narekenen (oh, oh, die cijfers) herken ik wel degelijk de letters ‘S’ en ‘F’. De slot’som’ is: Wat herken ik veel! En de optelsom van mijn gevoelens zegt ‘Ga zo door’.
BeantwoordenVerwijderenDat is een hele mooie cryptische terugkoppeling! Dank voor het compliment!
BeantwoordenVerwijderen